-
1 długo
См. также в других словарях:
długi — dłudzy, dłuższy 1. «mający pewien wymiar liniowy (od punktu do punktu)» Rów długi na trzy kilometry a. rów trzy kilometry długi. Suknia długa po kostki. Warkocz długi do kolan. 2. «mający duży, znaczny wymiar wzdłuż; daleko ciągnący się,… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
długotrwały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} trwający bez przerwy przez długi czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długotrwała choroba. Długotrwała przerwa w dostawie prądu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
dojść — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
dochodzić — 1. Dojść do czyichś rąk «trafić bezpośrednio do kogoś»: List leżał w modlitewniku matki, zamkniętym na mosiężną klamerkę. Mógł tak leżeć i przepaść na zawsze, mógł nigdy nie dojść do rąk Bronki. P. Gojawiczyńska, Dziewczęta. 2. Dojść do głosu… … Słownik frazeologiczny
bielnica — ż II, DCMs. bielnicacy, blm med. «grzybica skóry i błon śluzowych wywołana przez drożdżaka, bielnika białego, występująca zwłaszcza u ludzi wyniszczonych, chorych na cukrzycę, leczonych przez długi czas antybiotykami, niszczącymi prawidłową florę … Słownik języka polskiego
drożdżyca — ż II, DCMs. drożdżycacy; lm D. drożdżycayc med. «grzybica wywołana głównie przez drożdżaki chorobotwórcze, charakteryzująca się występowaniem zmian na skórze i błonach śluzowych; występuje zwłaszcza u osób wyniszczonych ciężkimi chorobami lub… … Słownik języka polskiego
okupować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, okupowaćpuję, okupowaćpuje, okupowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować terytorium obcego państwa i sprawować nad nim kontrolę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okupować kraj.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… … Słownik frazeologiczny
